Hanna Nowicka. Próżnia

Próżnia
[…] W 1995 roku powstaje moja pierwsza instalacja pt. „Sześć obrazów o bliskości”. Jej autoportretową warstwę rozdzieliłam na wewnętrzną przestrzeń namiotu, w której znajdowało się „łożecielsko” (pierwszy nadmuchiwany obiekt wykonany z cielistej gumy, przypominającej ludzką skórę) oraz sześć małych, fragmentarycznych (fotograficznych) prze-dstawień scen intymności. Na zewnątrz wisiały odrealnione poprzez kolor i duże powiększenie poklatkowe wizerunki własnej twarzy w miłosnej ekstazie.
Odbiorca mógł pozostać w przestrzeni zewnętrznej, zaglądając jedynie do namiotu, bądź mógł wkroczyć do jego wnętrza i przejść przez falujący i chyboczący się pod stopami cielesny obiekt, aby przyjrzeć się umieszczonym za nim fotografiom. […]
W następnych realizacjach tworzone przeze mnie gumowe, nadmuchiwane obiekty, zawsze będące czymś pośrednim między przedmiotem, meblem a ciałem, nie zachowują już tak ścisłej formalnej więzi z wyjściową fotografią. Łączą się one bardziej z po-ruszanym w niej tematem, którym są obrazy szeroko pojętych bliskich relacji między ludźmi. Obrazy emo-cjonalnych doświadczeń pełnych sprzeczności, am-biwalentnych pragnień, wzajemnej manipulacji, ale też energii pożądania i namiętności. […]
Wiele moich prac dotyczy intymności. Można powie-dzieć, że ciągle ją analizuję. Niemniej zawsze w pro-cesie tworzenia zachodzi jej transformacja poprzez nadanie powstającym pracom cech głęboko prze-myślanych wypowiedzi artystycznych, na przykład przez celową u mnie estetyzację bądź deformację. Nie mamy więc już do czynienia z osobistym zwie-rzeniem, ale artystyczną wypowiedzią.
Ważne jest nabranie dystansu do przeżywanych emocji i znalezienie dla nich takiej formy, która z jednej strony czyniłaby uniwersalną moją artysty-czną wypowiedź, a z drugiej strony miałaby siłę tych emocji i zachowała ich intymność. Jest to moim podstawowym dążeniem.

Fragment tekstu Hanny Nowickiej „Rozwarstwiony autoportret, fragmentaryczny autoportret” z katalogu „Hanna Nowicka”, Gdańsk, 2005 (wyd. Galeria Arsenał w Białymstoku)

Hanna Nowicka
Ur. 1962 w Szczecinie. Studia PWSSP w Gdańsku 1982-87. Dyplom w pracowni prof. K. Ostrowskiego. Obecnie wykładowca ASP w Gdańsku na Wydziale Malarstwa i Grafiki.

Wybrane wystawy indywidualne:
2003 Galeria Na Obvodnym, St. Petersburg (z A. Zbylut); 2002 The Pleasure out of Reach, BGSW, Słupsk; 2001 Sanktuarium Matki Mojej, Galeria Wyspa, Gdańsk; 1998 Fotografie i obiekty, Galeria Koło, Gdańsk; Malarstwo, The Amber Gallery at American Center for Polish Culture, Washington D.C., USA
Wybrane wystawy zbiorowe:
2005 [prologue] new feminizm/ New Europa, Corne-rhouse, Manchester, Anglia; Miłość i demokracja, Art Poznań 2005, Galeria Stary Browar, Poznań; Przestrzenie intymności, Muzeum Narodowe, Szcze-cin; Contemporary Identity. Fotografia polska dzisiaj, Muzeum Fotografii, Saloniki, Grecja. 2004 Obraz kontrolny, Najnowsze Wideo Polskie, Bunkier Sztu-ki, Kraków; Łódź Biennale, Palimpsest Muzeum, Pałac Poznańskiego; Krzątanina 2, BWA, Zielona Góra; Krzątanina 2, BWA Galerie Współczesne, Wrocław; Anne, Marie, Madeleine, Galeria Apollonia, Strasburg, Francja; Art Poznań 2004, Słodownia, Poznań. 2003 Zimno 2, Modelarnia, Gdańsk; Extra Strong Super Light, Międzynarodowa Wystawa Sztuki, Muzeum Narodowe Szczecin; Przestrzenie codzienności, Galeria Miejska, Brema; Architectures of Gender, Sculpture Center, Nowy Jork, USA. 2001 Krzątanina, BWA Galerie Współczesne, Wrocław; 2000 Projekt N.E.W.S. Gotland Art Museum, Visby, Szwecja; Interim – Zeit, Ostdeutsche Galerie, Re-gensburg; All You Need Is Love, Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, Gdańsk; N.E.W.S., Galeria Noass, Ryga, Łotwa