ZBIÓR (ZBOR). Konstruowanie archiwum (wystawa białoruskiej sztuki współczesnej w ramach Festiwalu Wschód Kultury / Inny Wymiar)
Spojrzenie problemowe
Polityka kulturalna dzisiejszej Białorusi jest scentralizowana, kontrolowana i finansowana przez państwo. Działalność badawcza, krytyczna, kolekcjonerska oraz muzealna zależą niemal całkowicie od dotacji państwowych i przyjętego programu ideologicznego. Obecnie istnieje pięć dużych kolekcji państwowych zajmujących się białoruską sztuką współczesną. Jednak mają one propagandowy i chaotyczny charakter, ignorujący – ze względu na panującą ideologię oraz preferencje kierownictwa kolekcji – wiele ważnych osobowości, zjawisk i dzieł. W rezultacie na Białorusi nie ma ani jednej profesjonalnie stworzonej, reprezentatywnej, stale dostępnej publicznej kolekcji sztuki najnowszej, a informacja o ważniejszych zjawiskach i tendencjach po prostu znika.
Białoruska sztuka w ostatnich dziesięcioleciach przeżywała wielorakie transformacje. W tym czasie miały miejsce ważne działania artystów i grup artystycznych, które istotnie wpłynęły na rozwój kultury. Mimo to różne kręgi profesjonalistów zajmujących się krytyką sztuki nie stworzyły wspólnej oceny tych zjawisk, tendencji i procesów, co doprowadziło do zanikania i marginalizacji informacji o sztuce współczesnej ostatnich dziesięcioleci. Inicjatywy badaczy, tak niezależnych, jak i państwowych, nie tworzą spójnego, konsekwentnego programu, co prowadzi do przypadkowego i wybiórczego charakteru badań, a tym samym do braku pełnego, obiektywnego, osadzonego w metodologii naukowej obrazu białoruskiej sztuki współczesnej. Nierozpoznane pozostają także przypadki wzajemnego oddziaływania białoruskiej i światowej sztuki współczesnej oraz ich wpływ na twórczość białoruskich artystów.
W kolekcjach państwowych na Białorusi z jednej strony praktycznie nie ma niezależnej, niepodporządkowanej oficjalnemu programowi ideologicznemu sztuki, a z drugiej – w pełni ignorowane są opinie krytyczne wobec państwowej polityki i kultury. Na Białorusi, w odróżnieniu od innych krajów, brak jest programów szkolnych, katalogów i kolekcji, w których byłyby odnotowane kluczowe zdarzenia, nazwiska, dzieła i tendencje w sztuce białoruskiej. Państwowe badania dzieł sztuki obejmują okres do połowy lat 90. XX w., co ma odzwierciedlanie w programach szkolnych. Późniejsze zjawiska artystyczne – od połowy lat 90. do dziś – nie są więc uwzględnione w programie badań państwowych, co niejako zmusza niezależnych badaczy do zajęcia się sztuką tego właśnie okresu. Jednak brak wspólnego programu badań i różny stopień profesjonalnego przygotowania niezależnych ekspertów prowadzi do bezpowrotnego utracenia wielu danych. Abstrahując od obserwowanych w ciągu ostatnich kilku lat intensywnych procesów konsolidacji białoruskiego środowiska artystycznego, uzupełniania archiwów badawczych oraz dostrzegania konieczności powstania alternatywnego, niepaństwowego muzeum sztuki współczesnej, znaczące kroki na rzecz stworzenia społecznej bazy informacyjno-badawczej poświęconej białoruskiej sztuce ostatnich dziesięcioleci nie są podejmowane.
Zespół autorski
Koncepcja i współorganizacja wystawy: Platforma badawcza białoruskiej sztuki współczesnej KALEKTAR
Sergey Shabohin (shabohin.com) – współinicjator i dyrektor artystyczny projektu ZBOR – artysta, kurator, art-aktywista, założyciel i redaktor naczelny portalu o białoruskiej sztuce współczesnej artaktivist.org, autor analitycznych artykułów o białoruskiej sztuce współczesnej.
Partnerzy wystawy:
Instytut Polski w Mińsku
Galeria Sztuki Współczesnej „Ў, Mińsk
„pARTisan” – magazyn współczesnej kultury białoruskiej


Siarhiej Babareka

ZAPLANUJ WIZYTĘ
Wystawy są czynne od wtorku
do niedzieli w godzinach
10:00-18:00
Ostatnie wejście
na wystawy o godz.:
17.30