Paweł Kruk. interludium

7.02.-2.03.2003
"Całe dzieło artysty polega na tworzeniu autoportretu. Sztuka nie mówi o sztuce, mówi o życiu i na tym to polega"
Louise Bourgeois

Paweł Kruk tworzy filmy wideo i performance, czasami łącząc te dwie dyscypliny sztuki jak w prezentacji Manipulator w Warszawskiej Zachęcie. W swojej pracy dyplomowej, (która w czerwcu będzie prezento-wana w Whitney Museum w Nowym Jorku) wciela się w postać legendarnego gracza ligi NBA Michaela Jordana i w zaaranżowanym wywia-dzie telewizyjnym opowiadając o swojej karierze wyznaje, że dosze-dł do wniosku, że jest „po prostu najlepszy”. W pracy prezentowanej w Barcelonie na wystawie Polacos pojawia się napis „Zawsze zastanawiałem się jakie to uczucie grać dla New York Knicks” – wyrażający marzenia tysięcy nastolatków , czczących fanatycznie swoich idoli. Ta fascynacja nie ogranicza się do sportu i nie sport jest głównym zagadnieniem w pracach Pawła Kruka, ale wartości kształtujące nasze wzorce osobowe: poszukiwanie własnej tożsamości, fascynacja poczuciem siły, pragnienie sławy.
W prezentowanej w CSW w Warszawie i Galerii ON w Poznaniu pracy Messiah College autor pogłębia stopień autopoznawania się. Już nie odwołuje się do innych gwiazd lecz jak pisze Sławomir Sobczak „buduje piedestał własnej osoby”. Tworzy jednocześnie kanon współczesnego idola, bardzo charakte-rystyczny i niepokojąco obecny w naszej kulturze
„pojawia się oblubieniec
piękny mężczyzna
bardzo mocny
kompletnie biały”
Prezentowane w Galerii Arsenał filmy Lustro i Hymn są kontynuacją cyklu. Kolejnym krokiem na drodze samookreślenia się , wnikliwym przyglądaniem się sobie, budowaniem autoportretu a jednocześnie rodzajem przerwy – interludium.
Monika Szewczyk