Dawicki gra w nim samego siebie: artystę, performera, twórcę dzieła totalnego, w którym sztuka i życie zlewają się w jedno. Ulotność sukcesu i kryjąca się za nią śmieszność, męczące przeczucie klęski, trup ukryty pod czerwonym dywanem, spłowiały blichtr – to komunikat na temat kondycji artysty, jaki przekazuje nam Dawicki, Stańczyk robiący gest Rejtana.
Z prześmiewczym poczuciem humoru, ocierając się o absurd, analizuje swoje atuty i słabości. Ironizuje na temat żenady i zarazem niebezpiecznie się do niej zbliża. Tak jak w samospełniającej się przepowiedni, porażka wydaje się nieunikniona. W klipie reklamującym wystawę „O jedną pracę za mało” w Galerii Raster Dawicki sugerował publiczności pozostanie w domu. Po co przychodzić do galerii, skoro i tak nie ma w niej „tej” pracy? Zdawałoby się, że gorzej już być nie może… Ależ może, jak mówią optymiści.
Film, którego nie zobaczycie w Galerii Arsenał:
PERFORMER
w roli tytułowej: Oskar Dawicki
scenariusz i reżyseria: Maciej Sobieszczański i Łukasz Ronduda
producent: Wajda Studio
współproducent: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
koproducenci: Telewizja Polska SA, Heliograf, Film Factory, Artcore
współfinansowanie: Polski Instytut Sztuki Filmowej
Oskar Dawicki (ur. 1971) jest z wykształcenia malarzem, ale już w trakcie studiów na Wydziale Sztuk Plastycznych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu zainteresował się sztuką performance, której pozostał wierny przez kolejne lata, by po roku 2000 rozszerzyć pole swego działania o prace wideo, fotografie, dokumentacje, a w końcu również obiekty i instalacje. Wszystkie prace mają postkonceptualny charakterze i utrzymane są w lekko groteskowej, ironicznej, a nawet absurdalnej aurze. Dawicki łączy w swojej sztuce romantyczno-tragiczny komponent, silnie nasycony własnymi rozterkami egzystencjalnymi z poetyką i krytycznym wymiarem sztuki konceptualnej. Autorefleksja nad własnym statusem instytucjonalnym jako artysty współczesnego przeplata się ściśle z refleksją nad własną tożsamością, a raczej nad jej ulotnością, umownością, eterycznością, słabością. Dyskomfort, nieporozumienie, komplikacja – to pojęcia, na których wspiera się wyobraźnia artysty, bezproduktywność sztuki wydaje się być zaś dla Dawickiego jej najbardziej obiecującym wymiarem.
2000-2010 współzałożyciel i członek grupy Azorro
WYSTAWY SOLOWE (WYBÓR):
2013
– O jedną pracę za mało, Galeria Raster, Warszawa, PL
– Performer, Art Stations Foundation, Poznań, PL
– Ćwiczenia z aktywnej nieobecności, Galeria Centrum Kultury i Sztuki „Wieża Ciśnień”, Konin, PL
2011
– What is wrong with Oskar Dawicki?, FAICA, Bratislava, Slovakia
– Phantom Pain, Postmasters, New York, US
– Warpechowski / Dawicki, Muzeum Sztuki ms, Łódź, PL
2010
– The Last Polish Artist, Gambia Castle, Auckland, NZ
– Horror Kurort Vacui, Panstwowa Galeria Sztuki, Sopot, PL
2009
– Fruit of Anxiety, Vegetable of Calm, Raster, Warsaw, PL
2008
– 10.000 PLN, Witryna, Warsaw, PL
– Coullises, Espace Piano Nobile, Genève, CH
– Drugie dno, BWA Gallery, Zielona Gora, PL
2007
– Salon Piege, Institute Polonais, Paris, F
– Furnishing the trap-apartment, Arsenal Gallery, Bialystok, PL
– Folkwang Museum, RWE Turm, Essen, D
2005
– Untitled, Centre for Contemporary Art, Warsaw, PL
– Ten Years of Painting I & III, Raster, Warsaw, PL
– Ten Years of Painting, Bunkier Sztuki Gallery, Cracow, PL
2004
– Armageddon, Potocka Gallery, Cracow, PL
2003
– Vernissage, Raster, Warsaw, PL
– „O”, Zacheta National Gallery of Art, Warsaw, PL
PRACE W KOLEKCJACH:
– Muzeum Narodowe w Warszawie, PL
– Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, PL
– Muzeum Sztuki, Łódź, PL
– MOCAK, Kraków, PL
– Centrum Sztuki Współczesnej, Toruń, PL
– Bunkier Sztuki, Kraków, PL
– Galeria Arsenał, Białystok, PL
– Kolekcja Fundacji Sztuki Polskiej ING, Warszawa, PL
wystawa czynna: wtorek – niedziela 10:00-18:00
w czwartki wstęp bezpłatny
Patroni medialni:
