Noc Muzeów – Neoquartet

Neoquartet to kwartet smyczkowy złożony z absolwentów Akademii Muzycznych w Gdańsku, Warszawie i Lucernie(Szwajcaria).

Tworzą go: Karolina Piątkowska-Nowicka – I skrzypce, Paweł Kapica – II skrzypce, Michał Markiewicz – altówka i Krzysztof Pawłowski – wiolonczela.

Zespół od czasu swojego powstania w 2006 roku wielokrotnie występował na trójmiejskich scenach przedstawiając widowni głównie muzykę najnowszą, stworzoną na przełomie XX i XXI wieku. W 2008 roku kwartet dokonał nagrania w Studiu im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie kwartetu Agnieszki Stulgińskiej „Impresje na kwartet smyczkowy i taśmę”. Utwór został wydany przez wytwórnię „DUX” na płycie „Młodzi Kompozytorzy w Hołdzie Fryderykowi Chopinowi”.

Muzycy o sobie: Naszą ideą jest wykraczanie poza stereotyp klasycznego kwartetu smyczkowego. Zależy nam na przedstawianiu naszej rodzimej widowni dzieł uznanych za granicą, a w Polsce rzadko lub w ogóle nie wykonywanych. Staramy się aby nasze koncerty były wyjątkowymi wydarzeniami dlatego też szukamy nowych przestrzeni wykonawczych.

Aktualnie muzycy przygotowują się do Międzynarodowego Konkursu Interpretacji Muzyki Współczesnej – „Gaudeamus”, który odbędzie się w kwietniu 2009 roku w Amsterdamie. Agnieszka Stulgińska (rocznik 1978) jest jedną z najbardziej obiecujących polskich kompozytorek młodego pokolenia. Ukończyła kompozycję w klasie Krzysztofa Olczaka w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Obecnie odbywa 10-miesięczny staż artystyczny w ramach stypendium Rządu Belgijskiego i studia podyplomowe w zakresie kompozycji pod kierunkiem Luca van Hovela w Królewskim Konserwatorium w Antwerpii. Jest laureatką III nagrody na 46. Konkursie im. Tadeusza Bairda (pierwszej nie przyznano) – najważniejszym konkursie kompozytorskim w Polsce. W styczniu 2007 r. wybrano ją do realizacji projektu multimedialnego dla festiwalu music@venture, a w lutym 2007 r. została laureatką konkursu organizowanego przez zespół Prometheus ensemble na wykonanie utworu. Obecnie pracuje nad muzyką do filmu dokumentalnego Tima De Keersmaeckera.

Grzegorz Młynarski (twórca wizualizacji do „Different trains”), rocznik 1982, absolwent Warszawskiej Szkoły Fotografii oraz Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej, współzałożyciel Studia Krótkich Form Filmowych Loomiere, z videoartem związny od 2000 roku; niezależny twórca fotografii, grafiki, video oraz form multimedialnych; autor m.in. cyklu „Portret wewnętrzny – rozstrojenie”.

Dagna Sadkowska (specjalistka wykonawstwa muzyki najnowszej , członek warszawskiej formacji Kwartludium)

Program koncertu:

Aleksander Lasoń – Kwartet smyczkowy Nr 6

Aleksander Lasoń, kompozytor, pianista, dyrygent i pedagog; ur. 10 listopada 1951, Siemianowice Śląskie. W latach 1970-74 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej, a następnie kontynuował studia w klasie kompozycji Józefa Świdra (dyplom z wyróżnieniem w 1979). Jest laureatem IV Konkursu Improwizacji Fortepianowej w 1972. W 1976 otrzymał II nagrodę w Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga za Symfonię nr 1 na instrumenty dęte, perkusję i dwa fortepiany (1975), w 1978 – nagrodę w Konkursie Kompozytorskim przy festiwalu „Młodzi Muzycy Młodemu Miastu” w Stalowej Woli, w 1980 – II nagrodę w Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Góry na orkiestrę symfoniczną (1979-80) i w tym samym roku – Nagrodę im. Beethovena Miasta Bonn za Symfonię nr 2 „Koncertującą” na fortepian i orkiestrę (1977-79). Na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu Aleksander Lasoń uzyskał trzykrotnie wysokie nagrody: w 1980 – I lokatę w kategorii utworów młodych kompozytorów za Symfonię nr 1, w 1988 – Kwartet smyczkowy nr 2 (1987) i w 1997 – Concerto festivo na skrzypce i orkiestrę (1993-95) zostały wyróżnione. Za osiągnięcia twórcze otrzymał Nagrodę „Śląskiej Polihymnii” (1985), Nagrodę Artystyczną im. Stanisława Wyspiańskiego (1986), Nagrodę „Exclusiv” wydawnictwa Muzycznego Tonos w Darmstadt (1988-91), nagrodę-stypendium Witolda Lutosławskiego (1987 i 1989), nagrody miast: Mikołów (1999), Bytom (2000) i Tarnowskie Góry (2001) oraz Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (2002).
Początkowo Aleksander Lasoń działał jako pianista-improwizator, następnie poświęcił się komponowaniu oraz dyrygowaniu.
Obok pracy twórczej prowadzi od 1975 działalność pedagogiczną. Jest profesorem Filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie i Akademii Muzycznej w Katowicach. W styczniu 2000 otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. W latach 1986-89 był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (polskiej sekcji ISCM), a w latach 1990-93 – prezesem Oddziału Związku Kompozytorów Polskich w Katowicach.

Steve Reich – Different Trains
I america – before the war
II europe – during the war
III after the war

„Different Trains” (1988) na kwartet smyczkowy i taśmę wpisuje się w nowy nurt komponowania, który zapoczątkowałem już we wcześniejszych utworach „Its Gonna Rain” (1965) i „Come Out” (1966). Głównym pomysłem, na którym opiera się ten utwór jest wykorzystanie fragmentów tekstu mówionego i skomponowana do niego partia dla kwartetu smyczkowego.

„Different Trains” nawiązuje w pewnym sensie do mojego dzieciństwa. Moi rodzice rozwiedli się kiedy miałem rok. Mama przeniosła się do Los Angeles, a tata pozostał w Nowym Jorku. Postanowili, że będą opiekować się mną wspólnie i dlatego w latach 1939-42 bardzo często podróżowałem z nianią pomiędzy Los Angeles i Nowym Jorkiem.

Te podróże miały swój nieodparty urok, ale gdy patrzę na nie z perspektywy europejskiego Żyda, to zdaję sobie sprawę, że w tym czasie w Europie jeździłbym zupełnie innymi pociągami. Pisząc ten utwór chciałem odtworzyć atmosferę tamtych lat.

Głosy, które słychać na taśmie to:

1. Moja niania Virginia (wtedy siedemdziesięcioletnia) wspominająca nasze wspólne podróże pociągami

2. Emerytowany tragarz, Lawrence Davis (wtedy osiemdziesięcioletni), który jeździł na linii Nowy York – Los Angeles, wspominający swoje życie

3. Zbiorcze doświadczenia Rachelli, Paula i Rachel, którzy przeżyli Holocaust

4. Odgłosy amerykańskich i europejskich pociągów z lat 30tych i 40tych

5. Partie kwartetów w wykonaniu Kronos Quartet

Odbieram ten utwór jako jednoczesne współistnienie dokumentu i „żywej” muzyki.

Mam nadzieję, że ten gatunek muzyki będzie w przyszłości kontynuowany.

Steve Reich, sierpień 1988