Eliza Galey. Moje trzy matki

7.02.-9.03.2003

… w poszukiwaniu osobistego nośnika – indywidu-alnego obiektu tożsamości, stykamy się z przetwa-rzaniem i penetracją różnych zjawisk o charakterze estetycznym, kreujemy realność naszą i świata w oczywistym dla nas wymiarze między wschodem a zachodem słońca, między zachodem a jego wscho-dem …
… ocieramy się o zjawiska widziane a niedostrzega-lne, gdzie kryje się wiadomość o życiu bez słońca, światła … w mroku … gdzie świadomość, zmysło-wość, wyobraźnia, prawda, rzeczywistość przybie-rają inny wymiar …
… a uczucia, uczucia są te same, choć obdarzone w wyostrzone odczucia…
… a odczuwanie dotyku to takie naturalne, wręcz co-dzienne a jednak wydawałoby się nieodzowne…
… przez dotyk jesteśmy wszędzie, stale i niestale, ale tak naprawdę już nas tam nie ma, i nie ma też niektórych bliskich i chwil; są tylko wspomnienia jak gdzieś pozostały nasze ślady, dotknięcia …

Eliza Galey