Dzień Kobiet 2010

Adina Bar-On

Artystka izraelska (ur. 1951), mieszka i pracuje w Tel-Awiwie. Absolwentka The Bezalel Academy of Art and Design w Jerozolimie, w latach 70-tych pionierka sztuki performance w Izraelu, od lat 90 tworzy również nagrania wideo. Jej prace pokazywane były w wielu znaczących galeriach na całym świecie, w Polsce można było je oglądać w Warszawie, Lublinie, Krakowie i Białymstoku. W 2001 roku Adina Bar-On została wyróżniona prestiżową nagrodą Amerykańsko-Izraelskiej Fundacji Kultury za wkład w sztukę izraelską, w tym samym roku, dzięki wsparciu izraelskiego Muzeum Sztuki w Hercliji, wydana została monografia poświęcona jej twórczości (Adina Bar-On, Performance Artist). Obecnie artystka wykłada zagadnienia z zakresu komunikacji wizualnej, sztuki performance oraz sztuk interdyscyplinarnych wykorzystujących techniki multimedialne na Akademii Sztuk Pięknych w Jerozolimie i Politechnice w Holon.

W swojej twórczości Adina Bar-On koncentruje się na problemach związanych z tożsamością i identyfikacją kulturową. Przygotowywane przez nią performance dotykają przeważnie aktualnych konfliktów o charakterze politycznym, lub społecznym, bezpośrednio związanych z miejscem, w którym odbywają się jej działania. Przykładem tego typu interwencji przestrzennych był cykl performance’ów Disposition, odbywający się między innymi w Lublinie w 2009 roku. W czasie zaplanowanego przez siebie spaceru po mieście artystka dotknęła problemu trudnej pamięci o historii narodu żydowskiego w Polsce. W Białymstoku performance Bar-On Something About Love / Coś o miłości można było zobaczyć w 2004 roku w Galerii Arsenał.

Warsztaty performance – Adina Bar-On
5, 6 marca 2010 (Warsztaty performance "O estetyce i uprzedzeniach")

________________________________________________________________________________

Iza Tarasewicz

Białostocka artystka urodzona w 1981 roku, absolwentka Wydziału Rzeźby i Działań Przestrzennych Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Tworzy rzeźby, instalacje, obiekty, rysunki, zajmuje się również działaniami performance. Charakterystyczne dla artystki jest zastosowanie organicznych materiałów takich jak: skóra i tłuszcz zwierzęcy, parafina, ciasto drożdżowe, produkty spożywcze i tkaniny. Sięgając do wspomnień z dzieciństwa spędzonego na podlaskiej wsi, artystka wybiera tematy związane z ciałem, wydalaniem, przetwarzaniem i przemijaniem, które przez współczesną kulturę zostały uznane za niewygodne i obrzydliwe, a tym samym przeniesione do sfery tabu. W swoich ostatnich performance’ach (Wici, nici, krzaki razem z Magdą Starską, Bezdech, Większość ludzi nie żyje), Tarasewicz odsłania i analizuje zarówno codzienną ludzką nieporadność, jak i sytuacje ekstremalne, w których człowiek balansuje na granicy pomiędzy normalnością a szaleństwem, ludzkością a zupełnym odczłowieczeniem.

Artystka należy do grupy Penerstwo i współpracuje z poznańską Galerią Stereo

________________________________________________________________________________

Ewa Świdzińska

Artystka urodzona w 1958 roku w Milanówku. Jest absolwentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie i Instytutu Wychowania Artystycznego w Częstochowie. Od lat 90-tych związana z lubelskim środowiskiem performerów, obecnie mieszka w Białymstoku. Od 2004 roku w obszarze jej zainteresowań artystycznych równorzędne znaczenie obok performance’u zaczęła odgrywać fotografia, a także powstały w wyniku połączenia tych dwóch mediów foto-performance. Twórczość Świdzińskiej, odnosząca się do problemów współczesnej kobiety, mówiąca o dylematach natury politycznej, społecznym braku akceptacji i o kobiecej potrzebie przełamywania siebie, bywa często wpisywana w nurt sztuki post-feministycznej. Sama artystka nazywa swoje performance aktualizacją siebie i strategią wobec przedmiotu. Uważa, że jej sztuka to odpowiedź na egzystencję we współczesnym świecie, odczuwanie i rozumienie niejednoznacznej rzeczywistości. W swoich pracach odwołuje się do doświadczenia codzienności, zarówno tej intymnej – "rytualnego krzątactwa" wokół własnego ciała (ubieranie się, mycie, sprzątanie, prasowanie), jak i do codzienności świata popkultury – telewizji, kolorowej prasy, reklamy, w których wizerunek kobiety funkcjonuje w oderwaniu od rzeczywistości.

Ewa Świdzińska brała udział w licznych spotkaniach i festiwalach performance m.in.: Interakcje, EPAF, Międzynarodowy Festiwal Sztuki Performance w Giswil, Międzynarodowy Festiwal Ritual w Pedvale, Kobieta o Kobiecie w Bielsku Białej.

________________________________________________________________________________

Natalia Mali

Artystka urodzona w 1971 w Republice Dagestanu w Rosji, wykształcenie artystyczne odebrała w Moskwie, Stanach Zjednoczonych i Londynie. Autorka licznych performance’ów, filmów, instalacji wideo i fotografii pokazywanych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Mieszka i pracuje w Londynie i Moskwie. Praktyka artystyczna jest dla Mali rodzajem laboratorium, w którym analizie poddana zostaje jej własna tożsamość, ukształtowana na przecięciu zapamiętanych z dzieciństwa wzorców osobowych (postaci baśniowe i mityczne) i współczesnych stereotypów wytwarzanych przez kulturę masową. Celem jej działań jest próba wpisania siebie w kulturowe pole ograniczone przez społecznie definiowane pojęcia i zadania, takie jak bycie kobietą, matką, kochanką, a także przedstawicielką mniejszości etnicznej. Sztuka staje się dla Mali ucieczką przed stereotypami i arbitralnie narzuconymi podziałami społecznymi.

Obecnie jej prace wchodzą m.in. w skład kolekcji National Centre of Contemporary Art w Moskwie, Spazio Umano Center for Contemporary Art w Mediolanie, Live Art Development Agency w Londynie i innych.