Bogna Burska. Wnętrza

WNĘTRZA

kurator: Magdalena Godlewska-Siwerska
wystawa czynna od 10 listopada do 11 grudnia 2005

Bogna Burska urodziła się w 1974 w Warszawie. Dyplom na Wydziale Malarstwa uzyskała w 2001 roku w Gościnnej Pracowni Leona Tarasewicza, ASP w Warszawie. Artystka posługuje się wieloma formami wypowiedzi, tworzy instalacje, realizacje przestrzenne, fotografie, malarstwo, wideo. Jej twórczość bywa określana jako połączenie sztuki krytycznej z problematyką estetyczną. Dominującym wątkiem w pracach Burskiej jest cielesność i jej percepcja.
Zadebiutowała czerwonymi jak krew obrazami malowanymi dłońmi. Wykonywała też obrazy na szkle i odlewy z żywicy (np. dłonie) barwione na czerwono, czasami przepuszczała przez nie czerwoną wodę. Czerwień w pracach Bogny Burskiej symbolizuje krew. Jej symbolika jest wieloznaczna, kojarzy się z życiem, siłami witalnymi, ale też ze śmiercią, przemocą, bólem i kobiecą fizjologią. W 2001 roku na wystawie absolwentów pracowni Leona Tarasewicza w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie Bogna Burska zbudowała korytarz niemal dosłownie zalany krwią. Krew spływała po białych ścianach, przepływała przez trzy pary kobiecych i męskich rąk wychodzących ze ściany, odciętych na wysokości łokci. Artystka w sposób radykalny skonfrontowała widza z problemem przemocy, nie dopowiadając, kto był ofiarą, a kto oprawcą. Podobne niedopowiedzenie i podobna atmosfera rodem z horroru pojawiła się w jej instalacji w Galerii Białej w Lublinie w 2002 roku. Artystka zaaranżowała w przestrzeni galeryjnej wnętrze mieszkalne składające się z pokoju rodziców i pokoiku dziewczynki, której portret wisiał na ścianie. Na pustym łóżku, wyglądającym, jakby ktoś pospiesznie je opuścił, widoczne były plamy krwi. Pozostawione ślady nie wyjaśniały, co się stało w pokoju, czy dokonano w nim aktu przemocy domowej, seksualnej, czy może są to ślady po defloracji lub miesiączce.
W 2002 roku Bogna Burska zrealizowała projekt malarski w kościele Mariawitów w podwarszawskiej Pogorzeli. To kolejna praca oparta na symbolice krwi, która w kościelnym wnętrzu nabiera nowych znaczeń. Ekspresyjnie zabryzgane czerwoną farbą witraże przywodzą na myśl temat męki i cierpienia, ale można je też odczytywać w kontekście bardziej politycznym. Podobna praca została zrealizowana w 2004 roku w kościele Friedenskirche we Frankfurcie nad Odrą.
W 2002 roku powstała seria fotograficzna ŻYCIE JEST PIĘKNE, w której Bogna Burska zestawiła zdjęcia kwiatów ze zdjęciami z operacji chirurgicznych oraz ALGORYTM, gdzie fotografie przedstawiające rozwijający się kwiat piwonii towarzyszyły zdjęciom amputowanej nogi. Artystce udało się pokazać nieoczekiwane podobieństwo tego, co uważane jest za brzydkie i tego, co piękne, ujawniając walor estetyczny w zjawiskach powszechnie uważanych za odrażające. W pracy ARACHNE (2003) składającej się z filmu wideo i serii fotografii artystka pokazała olbrzymiego, włochatego pająka, wędrującego po wytwornej kobiecej sypialni. W greckiej mitologii Arachne była piękną tkaczką, którą bogini Atena ukarała za pychę i zamieniła w pająka. Bogna Burska zastawia w swojej pracy kolejną pułapkę, pokazując, że czasami to, co piękne i to, co brzydkie, bywa niepokojąco podobne.