Ogrodnictwo miejskie | Miasto – przestrzeń – społeczność

Ogrodnictwo miejskie przyjmuje różnorodne formaty, by wymienić chociażby indywidualną czy grupową partyzantkę ogrodniczą, będącą najczęściej rodzajem nielegalnej akcji o charakterze artystyczno-społecznym, ale też przybierającą formę walki o przetrwanie; należą tu także praktyki artystyczne, ogrody społeczne czy uprawianie ogródka działkowego.
Wspólnie z zaproszonymi gośćmi zastanowimy się, co daje nam ogrodnictwo miejskie. Czy jest źródłem zdrowej, ekologicznej żywności, stylem życia, czystą przyjemnością, sposobem zbliżenia się do natury w środowisku miejskim, formą uspołeczniania przestrzeni miejskiej, budowaniem wspólnoty – czy może rodzajem snobizmu lub działaniem prowadzącym do odtwarzania podziałów w mieście.

Przy okazji będziemy mieli okazję zobaczyć, jak funkcjonują grządki pod Galerią Arsenał elektrownia, które instytucja bezpłatnie dzierżawi mieszkańcom Białegostoku i okolic w ramach kolejnej edycji projektu Elżbiety Jabłońskiej „Nieużytki sztuki”.

Przy sprzyjającej aurze zainaugurujemy otwarte miejsce spotkań na „placu czerwonym” pod budynkiem elektrowni, gdzie w ciepłych miesiącach roku znajdą się leżaki i parasole. Przy okazji oglądania wystaw sztuki współczesnej można tu będzie odpocząć, zrelaksować się, spędzić czas z przyjaciółmi lub rodziną.
 
W panelu udział wezmą:
Maciej Frąckowiak, Elżbieta Jabłońska, Izabela Kaszyńska, Paweł Matyszewski
 
Spotkanie poprowadzi Piotr Kempisty
 
Zapraszamy serdecznie!
Wstęp wolny

Maciej Frąckowiak. Socjolog zainteresowany formami aktywności i bezczynności społecznej w miastach, edukacją w kulturze, a także obrazem, który próbuje traktować jako narzędzie i pretekst do badań oraz zmiany relacji społecznych. Inicjator oraz uczestnik działań badawczych, artystycznych i sieciujących w tych obszarach. W instytucie Socjologii UAM w Poznaniu przygotowuje rozprawę doktorska poświęconą współczesnym interwencjom wizualnym. Współredaktor książek, a także autor kilkudziesięciu tekstów naukowych i nienaukowych, m.in. Opór sympatyczny w publikacji  dotyczącej projektu „Nieużytki sztuki” Elżbiety Jabłońskiej.

Elżbieta Jabłońska. Artystka wizualna. W jej dorobku znajdują się działania długofalowe oparte na współpracy z instytucjami kultury i z publicznością (Nieużytki sztuki), projekty aktywizujące różne środowiska (Poręcz, Kijów, Ukraina, 2015) oraz próby kuratorskie (Powtarzam je by doścignąć, Muzeum Sztuki, Łódź, 2009). Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie aktualnie pracuje. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych.

„…realizacje Jabłońskiej dotyczą przede wszystkim problemu schizofrenicznego rozdarcia nowoczesnej jednostki pomiędzy kilkoma/kilkunastoma światami, w których funkcjonuje ona równocześnie i z których każdy domaga się zaangażowania pełni jej osoby…”
Marek Krajewski, Dystans do roli. O sztuce Eli Jabłońskiej

Iza Kaszyńska. Kulturoznawczyni, animatorka i organizatorka wydarzeń społeczno-kulturalnych.  Współzałożycielka dwóch warszawskich ogrodów społecznych „Jedność” na terenie ROD i „Motyka i Słońce” na osiedlu Jazdów. Pracowała na polu sztuki współczesnej jako kuratorka, koordynatorka i producentka. Obecnie zajmuje się animacją społeczną.

Piotr Kempisty. Prawnik i społecznik. Członek zarządu fundacji Instytut Działań Miejskich i stowarzyszenia Rowerowy Białystok. Jeden z inicjatorów i aktywistów Porozumienia dla Drzew – grupy mieszkańców i ekspertów działających na rzecz ograniczenia wycinek drzew w Białymstoku. Prywatnie rowerzysta i miłośnik przyrody.

Paweł Matyszewski. Malarz, autor obiektów i instalacji, ogrodnik. Absolwent Wydziału Malarstwa, Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, dyplom w 2009 u prof. dr hab. Piotra C. Kowalskiego. Od 2014 student Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich na Wydziale Komunikacji Multimedialnej pod kierunkiem dr hab. Dominika Lejmana, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu. Stypendysta Narodowego Centrum Kultury (2014) i Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012).

Miasto – przestrzeń – społeczność

„[…] miasto to środek do celu, jakim jest pewien określony styl życia. Jako takie, może być odzwierciedleniem tego, co w nas najlepsze. Może być wszystkim, czym tylko zapragniemy. A także może się zmienić, i to zmienić diametralnie.” (Charles Montgomery, Miasto szczęśliwe. Jak zmienić nasze życie, zmieniając nasze miasta, Kraków 2015)

Miasto – przestrzeń – społeczność to seria organizowanych przez Galerię Arsenał w Białymstoku otwartych spotkań przyjmujących formułę panelowo- seminaryjną, poświęconych miastu, jego problemom oraz możliwym sposobom ich przezwyciężania.

Chcielibyśmy, aby spotkania te stały się rodzajem platformy wymiany doświadczeń i przemyśleń związanych z życiem i działaniem w przestrzeni kulturowo-społecznej i fizycznej miasta. Celem, jaki sobie wyznaczyliśmy, jest uwrażliwienie na tę przestrzeń i lepsze w niej rozeznanie, a także próby wspólnego wypracowania narzędzi do poprawy jej jakości.
Głównym obszarem naszych zainteresowań jest pole kulturowo-społeczne. Bliskie nam są koncepcje miasta, które jego rozwój uzależniają nie tylko od czynników ekonomicznych, ale przede wszystkim kulturowych, a zalążki zmian upatrują między innymi w sztuce i stylu życia.

W trakcie spotkań, wraz z zaproszonymi gośćmi, będziemy rozmawiać między innymi o zjawiskach typu regeneracja kulturowa, ogrodnictwo miejskie, sztuka społeczna, spółdzielczość, „architektura niezrównoważona” oraz szukać odpowiedzi na pytania: W jaki sposób budować wspólnotę w mieście? Czy miasto jest/powinno być przestrzenią działania, czy może w pewnych momentach zaniechania? Czy przestrzeń publiczna należy wyłącznie do ludzi? Czy sztuka może działać jako narzędzie zmiany społecznej w mieście? Jaka jest rola kultury w rozwoju miasta? Kto jest aktorem zmian w mieście? W jaki sposób budować przestrzeń współdziałania w mieście?

Koncepcja i koordynacja spotkań: Eliza Urwanowicz-Rojecka