Patriotyzm

Projekt Patriotyzm grupy R.E.P. (Rewolucyjna Przestrzeń Eksperymentalna) powstaje od 2006 roku. Artyści opracowują ciągle otwarty słownik piktogramów, stanowiących podstawę języka obrazów, który w założeniu cechuje się ponadkulturową czytelnością. Piktogramy, oparte na budzących mniej lub bardziej oczywiste skojarzenia motywach graficznych, mają umożliwić bezpośrednie przekazywanie uniwersalnych treści. Każda praca powstała w obrębie Patriotyzmu jest więc przede wszystkim zwięzłym komunikatem.
 
Grupa zawiązała się w czasie pomarańczowej rewolucji (2004), a praca nad językiem piktogramów wyrosła z doświadczeń przewrotu. W trakcie manifestacji w Kijowie członkowie R.E.P. wznosili hasła spotykające się z ogólnym niezrozumieniem, a nawet agresją (np. „Duchowość dla wszystkich”). W kontekście wydarzeń, stanowiących inspirację dla projektu, symbolicznego znaczenia nabiera jego tytuł. Patriotyzm to realizacja o charakterze niemal pozytywistycznym, mająca służyć negocjacji własnego miejsca i sposobu funkcjonowania w nowej rzeczywistości politycznej.
 
Jednym z głównych problemów, o których artyści mówią językiem obrazów, jest relacja między Ukrainą a Europą Zachodnią. Ten wątek projektu, realizowany w różnych galeriach europejskich, za każdym razem skoncentrowany był na innych zagadnieniach. W jego obrębie podjęto m.in. kwestie obrazu Ukrainy w krajach zachodnioeuropejskich, budowania nowego społeczeństwa, a także funkcjonowania stereotypu Unii Europejskiej wśród Ukraińców, których podejście do struktur europejskich jest tyleż entuzjastyczne, co wrogie. Analiza tożsamości i świadomości Ukraińców oraz ich stanowiska wobec zjednoczonej Europy ma charakter misji zmierzającej do zniesienia wyobrażeniowej granicy między Wschodem a Zachodem. Jej celem jest zakwestionowanie obiegowych wizerunków tego kraju, często utożsamianego m.in. z prostytucją i tanią siłą roboczą. W miejsce negatywnych skojarzeń R.E.P. proponuje potencjał intelektualny, energię, a także solidarność i jedność, które mogą służyć budowaniu nowej społeczności.
 
Izabela Kopania