Jak NIE oszaleć – działania profilaktyczne – Warsztaty dla nastolatków i nie tylko

Normalnie nie jest, nie ma się, co oszukiwać. Gra w planszówki z rodzicami czy rodzeństwem nie wszystkim się udaje. Szkoła wymaga obecności on lajn, lekcje zdalne się odbywają, OBECNOŚĆ jest obowiązkowa. Zasypani jesteście mnóstwem zadań i prac domowych. Rodzina i bliscy też raczej NIE wyluzowani. Wyobrażam sobie, że NAPIĘCIE jest nie tylko w mojej głowie i ciele.

Jak być CICHO, zająć się swoimi obowiązkami? Jak nie PRZESZKADZAĆ, kiedy się chce KRZYCZEĆ…

Jak z SZACUNKIEM do własnych UCZUĆ i z SZACUNKIEM do uczuć bliskich, tych którzy z nami zamknięci w domach próbują podołać obowiązkom, RADZIĆ sobie w nowych warunkach?

Jest sposób!

Dla mnie TWÓRCZOŚĆ zawsze była RATUNKIEM. Nie obawiajcie się, nie mam na myśli wielkich dzieł i górnolotnych czynów. Proste działania i skromne środki wystarczą.
Edward Munch namalował KRZYK.
Gro Dahne, napisała, a Svein Nyhus zilustrował książkę GRZECZNA, opowiadanie o dziewczynce która chcąc spełniać oczekiwania innych sama zniknęła. By być sobą, odnaleźć siebie musiała zacząć KRZYCZEĆ.
Ale jak to zrobić w tych warunkach? Jak odnaleźć siebie?

Spróbujmy zrobić kolaż: wycinać, rysować, mazać, bazgrać, wyrywać, kleić…
Poszukajcie niepotrzebnych gazet, kolorowych papierów…
Mieszajcie techniki, używajcie farb, mazaków, kredek… Technika dowolna, nie ma jednej słusznej drogi.

Pracę, jeśli chcecie, możecie nam pokazać, jeśli nie, też dobrze. To nie jest praca domowa, nie ma złych i dobrych odpowiedzi, nie ma ładnych i nieładnych prac. To nie konkurs. Wasz GŁOS, obraz, wypowiedź są WAŻNE i jeśli chcecie mogą być tylko Wasze.
Jeśli chcecie je nam pokazać, będę zaszczycona waszym zaufaniem i odwagą.

Na zdjęciu powyżej mój jeszcze cichy głos. Na tej pracy opowiadam o sobie, tu jeszcze jestem nie WIDOCZNA.
Jednak to się zmienia. Mój post jest jednym ze sposobów by stać się WIDOCZNĄ.

Pozdrawiam Was bardzo serdecznie <3
Katarzyna Kida