ELŻBIETA JABŁOŃSKA i ANNA NACHER – Warsztaty multimedialne „Wysłowienie”

Ze względu na ograniczoną ilość miejsc, uczestnictwo będzie możliwe tylko po wcześniejszej rejestracji mailowej pod adresem: m.godlewska@galeria-arsenal.pl 
oraz po otrzymaniu informacji zwrotnej
 

Elżbieta Jabłońska o warsztatach:
„W 2009 roku brałam udział w wystawie Open City w Lublinie. Szukając inspiracji, istotnego punktu „zaczepienia”, odkryłam, że jest to jedyne miasto w Polsce, które wciąż korzysta z usług krzykacza miejskiego inaczej klikona, ogłaszającego ludności ważne informacje. Jest nim Władysław Grzyb posiadający głos o niezwykłej sile.
 
Choć w sferze publicznej prościej jest skorzystać ze sprzętu nagłaśniającego, w prywatnej przestrzeni używamy wciąż głosu.
Stąd propozycja dwudniowych warsztatów opartych na słowie/tekście i jego artykulacji.
Jak wykrzyczeć to co zazwyczaj szepczemy?
Jak pracować ze swoim głosem?
Jak się z nim zaprzyjaźnić i zaakceptować?
Kilka podstawowych technik, które pomogą świadomie kontrolować barwę, 
brzmienie głosu, zmiany dynamiki, ułatwią wyrażenie różnych intencji i emocji. 
Dzień pierwszy – wysłowieniu w obszarze sztuki – na podstawie własnej 
praktyki artystycznej Elżbieta Jabłońska.
Dzień drugi – praca z głosem – spotkanie warsztatowe z Anną Nacher”

Elżbieta Jabłońska – ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Wybrane wystawy indywidualne: „MATKA POLKA PREZENTUJE NR 1”, Historie domowe obrazki z cyklu „Kiedy Antek śpi”,  Mózg, Bydgoszcz (1998) / „Przez żołądek do serca”, FORUM FABRIKUM, Łódź (1999) / „O czym marzą trzydziestolatki”, Mózg, Bydgoszcz (2000) /  „Przenoszenie przedmiotów sztuki”, Galeria ON, Poznań (2001) / „LINIA SZTUKI 2”, Dwudniowa Akcja Zewnętrzna Galeria Kronika, Bytom (2001)/ „SUBSTANCJA  ODŻYWCZA” , BWA , Zielona Góra (2001) /„GRY DOMOWE” ,Galeria KRONIKA, Bytom (2002) / „SUPERMATKA”, Galeria ZACHĘTA, Warszawa, Muzeum im. L.Wyczółkowskiego, Bydgoszcz(2002) / „GRY DOMOWE”, Galeria Zewnętrzna  AMS, 400 bilboardów (2002) / „Przez żołądek do serca” VI edycja projektu stołowego, Galeria Arsenał, Białystok (2002) / „HELP YOURSELF”, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej,Ustka (2003) / „Ela Jabłońska”, Galeria Fizek, Poznań (2005) „83 kelnerow i pomocnik”, Galeria Atlas Sztuki, Łódź (2006) „Piacere Casuale”, Instytut Polski w Rzymie, Galeria AOCF 58 (2006)
„Elżbieta Jabłońska swoją sztukę obdarzyła rysem autobiograficznym, Można się zastanawiać na ile ujawniła swoje życie, a na ile jest ono artystyczną kreacją. Życie domowe rodziny artystki znalazło się na cyklach jej wczesnych rysunków i obrazków (właśnie „obrazków” – przez ich niewielkie rozmiary i niezobowiązujący styl), inspirowało także wiele działań takich jak szablony – graffiti – z motywem sprzętów domowych, gry w dom, flippery dla kobiet, aż po zdjęcia i znany billboard AMS „Gry domowe”, na którym artystka występuje we własnej kuchni, z własnym dzieckiem na kolanach, przebrana w kostium Supermana. 
O pełnym łagodnego poczucia humoru bądź absurdu lawirowaniu między prywatnym a publicznym mówi w przypadku Elżbiety Jabłońskiej wielość „wcieleń”, które nakłada w swojej sztuce. A zatem zostaje Matką Polką, Supermatką, a także matką gastronomiczną – gotującą i karmiącą, przenoszącą w reklamówkach nie zakupy, a sztukę, władczynią gospodarstwa domowego prowadzącą „Gry domowe”, a także kobietą współczującą ludziom i wykorzystującą swoje „cudowne” możliwości, żeby im pomagać poprzez dawanie pracy bezrobotnym i fundowanie wczasów zapracowanym. Wcieleniom Jabłońskiej nie można zatem odmówić konsekwencji. Inspirowane są kulturą masową, a także refleksją nad rolą kobiety w naszej kulturze. Zawsze pojawia się tutaj motyw dobrowolnej opieki nad kimś, kto tej opieki potrzebuje, niewymuszonego macierzyństwa – nie tylko wobec własnego dziecka. Można powiedzieć, że metaforyczne macierzyństwo towarzyszy artystce zawsze i jest spoiwem jej wielowątkowej działalności. 
Wymowa tej sztuki jest pozytywna, przyjazna ludziom. Jednocześnie zawiera w sobie gorzką ocenę naszej rzeczywistości. Działalność Elżbiety Jabłońskiej bywa wpisywana w nurt postfeminizmu. W odróżnieniu od sztuki krytycznej lat 90. krytyka jest tutaj zakamuflowana i łagodniejsza. Łagodzi ją akceptujący stosunek do zastanego świata, zainteresowanie ludźmi i podmiotowe ich traktowanie.” 
www.elajablonska.com
 
Tekst ze strony www.bunkier.com.pl

Anna Nacher – od 1998 roku współautorka (wraz z Markiem Styczyńskim) i wokalistka Projektu Karpaty Magiczne / Magic Carpathians Project, w ramach którego nagrała 12 płyt, koncertowała w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Szwajcarii, Włoszech, Francji, Belgii, Holandii, Szwecji i Europie Środkowo-Wschodniej. Jej technika wokalna bywa porównywana do dokonań Diamandy Galas, Lydii Lunch, Meredith Monk, Ivy Bittovej. Od 1999 prowadzi autorskie warsztaty pracy z głosem „Odzyskać głos” w kraju i zagranicą (m.in. w Niemczech, Francji, Grecji, Słowenii) – dla aktorów, trenerów organizacji pozarządowych, muzyków, joginów, nauczycieli i wszystkich osób zainteresowanych pracą z głosem. Okazjonalnie prowadzi także treningi emisji głosu. Współautorka książki „Ucho Jaka. Podróże muzyczne od Katmandu do Santa Fe” (Bezdroża 2003). Doktor nauk humanistycznych, pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie zajmuje się teorią mediów i studiami genderowymi.
Więcej informacji:
www.magiccarpathians.com
http://nytuan.wordpress.com
 
Projekt edukacyjny „Plac Zabaw Arsenał 2012” dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego